Firlej Jan z Dąbrowicy h. Lewart († 1701), kasztelan sanocki, był synem Mikołaja, rotmistrza wojsk królewskich, i Zofii Skotnickiej, kasztelanki połanieckiej, h. Bogoria. Nie znamy daty jego urodzin. W r. 1640 ojciec jego już nie żył. Jan F., chociaż należał do senatorskiego rodu, nie odegrał jednak wybitniejszej roli, nie wyrósł ponad przeciętność. W r. 1682 był podczaszym sanockim, a w r. 1688 podczaszym przemyskim. Na sejmie r. 1690 został wybrany z izby poselskiej komisarzem »dla dochodzenia sprawiedliwości… i rozsądzenia differencyj« od Węgier. Od r. 1696 był już kasztelanem sanockim po Macieju Stanisławie Ustrzyckim. W tym charakterze podpisał akt konfederacji wiszeńskiej w dniu 27 VII 1696 po śmierci Jana III Sobieskiego. Wówczas też został wybrany z ziemi sanockiej do sądu kapturowego i faktycznie urząd ten wykonywał, jak świadczy ordynacja tych sądów z 13 VIII 1696. F. był żonaty z Weroniką Wichrowską, miecznikówną halicką h. Pomian; pozostawił syna Andrzeja, późniejszego kasztelana kamieńskiego († 1718) i cztery córki: Teresę, Zofię, Konstancję i Urszulę. Zmarł w r. 1701.

Niesiecki IV 41; Boniecki V 295; Żychliński XIV 131, XXIII 28; Uruski IV 38; Vol. Leg. V 786; Słownik Geogr. Król. Pol. XII 684, XIII 625; A. G. Z. XXII 282, 284, 291.

Adam Przyboś